De rijke historie van de Wielervereniging Uden

[Door Theo Janssen, met medewerking van Cora Fransen] 

Het ontstaan van de Wielervereniging Uden gaat terug naar het jaar 1969. In dat jaar besloot Mari Fransen tot een hernieuwde kennismaking met het wielerpeloton en vroeg hij een amateurlicentie aan bij de KNWU. In dat jaar hebben we samen een flink aantal koersen bezocht, Mari als wielrenner en ik als helper. Op het einde van het seizoen moest Mari constateren dat terugkomen op het niveau, dat hij in de beginjaren zestig had verlaten, erg moeilijk was zo niet onmogelijk dus stopte hij met koersen. De inspanning was echter niet voor niets geweest want door het fietsen van Mari vroeg zijn broer Herman het jaar daarop een licentie aan. 

Supportersclub Herman Fransen

Al snel bleek Herman een talent te zijn. Om hem financieel te steunen werd, vooral met de inzet van Wim Wijdeven en Henk Marinissen, een supportersclub opgericht die de naam Supportersclub Herman Fransen kreeg. Deze samengang werkte voortreffelijk. Herman behaalde zijn successen en de supportersvereniging voorzag hem van de financiële middelen om zijn geliefde sport op niveau te bedrijven.

Maar na een paar jaar moest deze opzet toch worden herzien. Er waren inmiddels meer Udense jongeren gaan fietsen en ook zij werden gesteund door de Supportersclub Herman Fransen. De naam van de supportersvereniging werd dan ook gewijzigd in Supportersvereniging Udense Renners. De heer Van Driel was de eerste voorzitter. Al deze renners fietsten bij verschillende verenigingen in de omtrek. De meesten van hen waren lid van De Maaskant, De Komeet, Buitenlust of van De Windmolens. Vooral Mari Fransen vond het erg jammer dat zoveel Udens talent genoodzaakt was een vereniging buiten Uden te zoeken. Hij zocht dus naar mogelijkheden om in Uden een eigen wielervereniging op te richten. 

Gerard Hoogaars, zelf een oud wielrenner, en Hans Fransen die evenals Mari een bestuursfunctie hadden in de supportersvereniging Udense Renners staken de koppen bij elkaar en begonnen met het voorbereidende werk. Jos van de.Goor van Tapijtcentrum Van de Goor werd benaderd als sponsor. Omdat Jos zich net in Uden had gevestigd kon hij best wat reclame gebruiken, en stemde hij dus om die reden toe. Verder werd Wim van Dalen benaderd om de kar van de trimmers te trekken en werd ik, Theo Janssen, gevraagd om als penningmeester te fungeren. Oranje, wit en groen werden de verenigingskleuren. Dit waren ook de kleuren die Jos van de Goor gebruikten om in de regio herkenbaar te zijn als Tapijtcentrum.

Oprichtingsvergadering

Op 24 oktober 1974 was in Zaal Paashuis de oprichtingsvergadering en de Wielervereniging Uden was een feit. Op de eerste bestuursvergadering werden de taken verdeeld. Gerard Hoogaars werd voorzitter, Hans Fransen secretaris, Theo Janssen penningmeester, Wim van Dalen beheerde de trimmers en Mari Fransen, jeugdleider/trainer, Jos van de Goor werden algemeen lid. Er werd een Koninklijke Goedkeuring aangevraagd wat geen probleem gaf en er werd een clublicentie aangevraagd bij de KNWU. Dit gaf meer problemen want De Windmolens uit Geffen verzette zich met hand en tand tegen het toekennen van een clublicentie aan de WV Uden. Waarschijnlijk vreesden zij een te grote concurrentie vanuit Uden. Maar na maanden gaven zij hun verzet op en konden we aan de slag. We begonnen met 6 jeugdrenners, 2 nieuwelingen, 1 amateur, 3 liefhebbers, 3 trimmers en 12 niet actieve leden waaronder 5 bestuursleden.

Activiteiten

Onze eerste activiteit was een home-trainwedstrijd voor licentiehouders gehouden in Zaal Paashuis te Uden. Mari had echter zwaardere plannen. In die tijd werd er door de junioren gefietst om de Junioren Clubtrofee. In een aantal wedstrijden, verdeelt over het hele land, fietsten de drie beste junioren van alle verenigingen van Nederland om deze trofee. Omdat de organisatie van èèn van die wedstrijden was weggevallen besloten we, om ons als jonge vereniging in de kijker te zetten, deze zware organisatie op ons te nemen. We legde ons geen beperkingen op want het werd uiteindelijk een groots wielerweekend. ’s Zaterdags de 120 kilometer lange Juniorenklassieker, die in totaal 10 dorpen aandeed en wel Zeeland, Langenboom, Mill, Odiliapeel, Volkel, Boekel, Venhorst, Erp, Keldonk en Boerdonk en ’s zondags de plaatselijke Ronde van Uden. Deze combinatie hebben we vijf jaar in stand gehouden. De bekendste winnaar van de juniorenklassieker is Gerrit Solleveld die na 120 kilometer alleen over de finish kwam. De gemeentes waar de tocht doorkwam werden beveiligd door leden van diverse verenigingen uit die plaatsen.

Conflicten

Het eerste ernstige conflict in de vereniging was in 1981. De KNWU eiste dat alle trimmers in onze vereniging, die waren aangesloten bij de NRTU, zich lieten inschrijven als trimmer bij de KNWU. Werd hieraan geen gevolg gegeven dat werd door de KNWU geen enkele licentie aan de vereniging verstrekt, dus ook geen amateur-, junior- , nieuweling- of jeugdlicentie. Dit terwijl de KNWU voor trimmers weinig of niets te bieden had en de NRTU juist mooie tochten voor hen organiseerde. Het gevolg hiervan was dat 57 trimmers, op aandringen van het bestuur, hun lidmaatschap opzegden en een eigen trimvereniging oprichten met als sponsor zaal Paashuis. Om deze groep trimmers toch nog een binding te geven met de wielervereniging werd er een Omni-vereniging opgericht. De Omni-vereniging werkte als overkoepelend orgaan met een eigen bestuur gevormd door(bestuurs)leden van de aangesloten verenigingen, de wielervereniging en de trimvereniging. Bij deze Omni-vereniging werd later de fietsbalvereniging toegevoegd.

Het tweede conflict vond plaats in 1983 en was van een heel andere aard. Voor wat betreft de jeugdrenners had WV Uden de doelstelling dat de jeugd hun sport op een speelse manier moesten bedrijven, dus niet prestatiegericht. Met deze doelstelling hadden een aantal ouders van jeugdrennertjes nogal problemen. Het gevolg was dat, na een aantal heftige besprekingen, tien jeugdrenners hun lidmaatschap bij onze vereniging opzegden. 

Bestuur en begeleiding

Binnen een jaar na oprichting kreeg de vereniging versterking. Frans van de Hoogen en Jan Pennings gingen de jeugdrenners onder hun hoede nemen. Dit was een welkome aanwinst want de jeugdafdeling was inmiddels uitgegroeid tot 15 rennertjes.

Op 16 september 1975 overleed op 32 jarige leeftijd onze voorzitter Gerard Hoogaars. Mari Fransen volgde hem op als voorzitter en heeft deze functie tot ver in de jaren tachtig bekleed.

De eerste jaren wilde het bij de trimafdeling niet erg vlotten, maar toen in 1976 Huub Willems, Henk van de Hoogen, Jan van de Ven en later Toon Manders hun schouders onder deze afdeling zetten liep het ledental snel op en werd het de grootste categorie in onze vereniging.

Herman Fransen kwam in het bestuur om de belangen van de senior-renners te behartigen en Ad Beekmans voor de post materiaalbeheer.

De functie van secretaris is nogal eens een keer van persoon verwisseld. Achtereenvolgens hebben tot 1984 Hans Fransen, Cora Fransen, Joyce Knipping, Jopie Richel en Theo Janssen deze taak op zich genomen.

De eerste 8 jaar is de taak van penningmeester uitgevoerd door Theo Janssen, die in 1982 daarbij ook nog de functie van secretaris op zich nam. In 1983 werd de taak van penningmeester overgenomen door Jan op de Laak.

Meerdere wedstrijden

De vereniging organiseerde al snel meerdere wedstrijden, zoals de jeugdronde van Zeeland, Veghel en Huize Padua, men verleende medewerking aan grote rondes in onder andere Zeeland, Veghel en Handel, die werden georganiseerd door een plaatselijke vereniging. In Uden zelf was in mei de grote ronde en de Omloop van Oost Brabant. In september de jeugdronde en een damesronde. Daarnaast verleende de vereniging ook medewerking aan Vier Uden Sportief, door hier demonstraties te laten zien van fietsbal en kunstfietsen. Deze werden gegeven door verenigingen uit Nederland, België en Duitsland. Hieruit is toen de fietsbalclub ontstaan, die helaas na 5 jaar moest stoppen omdat dit een zaalsport is en met een kleine groep in Nederland helaas onbetaalbaar. Inmiddels hadden de spelers als junioren in die jaren mee mogen doen aan de Europese Kampioenschappen.

Naast al deze organisaties heeft de vereniging ook jarenlang en eigen clubblad gehad (Het Ventieltje), waarin naast officiële zaken de leden hun zegje konden doen. 

Op 21 september 2016 werd een extra algemene ledenvergadering uitgeschreven waarin werd medegedeeld dat het voltallig bestuur hun functies ter beschikking stelden. Uit de discussie die daardoor ontstond werd duidelijk dat er plannen waren om de wielervereniging op te heffen of samen te laten gaan met een andere vereniging. 

Om dit te voorkomen werd er door twee bestuursleden van het eerste uur, Mari Fransen en ondergetekende, initiatieven ondernomen om te proberen de wielervereniging weer van de grond te tillen. De voornaamste taken waren een Interim bestuur te vormen, het werven van nieuwe sponsoren en het aantrekken van nieuwe en hoofdzakelijk jeugdrenners. 

Na een aantal weken van intensief onderhandelen waren een aantal personen bereid om in een toekomstig Interim bestuur plaats te nemen en waren een zevental bedrijven bereid om de wielervereniging door middel van sponsoring financieel te steunen.

Op 25 januari 2017 werd een algemene ledenvergadering uitgeschreven en werd het aftredend bestuur vervangen door een Interim bestuur. De bestuursfuncties werden als volgt verdeeld: Mari Fransen voorzitter, Cora Fransen secretaresse, Theo Janssen penningmeester en Jan van Geelkerken en John Looijenstijn bestuurslid. 

Nieuw bestuur

Nu was het de taak van het interim bestuur mensen te benaderen die bereid waren plaat te nemen in een nieuw bestuur en het ledental omhoog te brengen. Toen ook die doelen waren bereikt werd op 29 januari 2019 een algemene edenvergadering uitgeschreven en werd het interim bestuur vervangen door een geheel nieuw en enthousiast bestuur dat bestond uit Twan van den Brand als voorzitter, Danielle van de Beeten als secretaresse, Teun Baijens als penningmeester en Mark Vermeulen en Thomas van de Meer als bestuursleden. Inmiddels bestaat het bestuur uit het vijftal Tjerry van Schijndel (voorzitter), Twan van den Brand (technische zaken), Paul Jansen (penningmeester), Danielle van de Beeten (secretariaat) en Thomas van de Meer (training en faciliteiten). 

Op 25 september 2021 is Mari Fransen, initiatiefnemer en medeoprichter, overleden.